એક કવિતા

હવે ન આવશે સરસ્વતી અહી ફરીફરી,
ન માગશે કશુય કોઇ શિષ્ય પણ લળી લળી.
હવે અહી ભૂકંપ ને અજંપ સર્વ વ્યાપશે;
અને અહી ગુરુ સમસ્ત ફક્ત શ્રાપ આપશે.
સમસ્ત વિશ્વ ત્રસ્ત-ત્રસ્ત,અસ્તવ્યસ્ત થઇ જશે;
પ્રતાંડવિત શિવનો પ્રચંડ કોપ વ્યાપશે.
તમે જ,
તમે જ હે નરાધમો, તમે જ ભ્રષ્ટ સાક્ષરો;
તમે જ ખુરશી ભૂખ્યા, ગલીચ દ્રોણવંશજો.
અમોલ એકલવ્યના અંગુષ્ઠ કાપીકાપીને,
મહાન શ્વેતવસ્ત્રિણી કુમારિકા પરે, અરે!
મલિન રાજનિતીનુ હજીય રક્ત છાંટશો?

હજીય છે ક્ષણો, રીઝી શકે હજીય શારદા,
પરંતુ છે યકી મને, ન વાત મારી માનશો!